Jego Ekscelencja ks. Biskup Ordynariusz diecezji częstochowskiej Stanisław Nowak dekretem z dnia 17 sierpnia 1988 roku ustanowił wikariat terenowy pod wezwaniem Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Wikariat został wydzielony z terenu parafii Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej, i obejmował swoim zasięgiem ulice Łukasińskiego, Chopina, Żeromskiego, Dąbrowskiego (strona prawa od numeru 24), Sienkiewicza (strona prawa) oraz Sobieskiego od skrzyżowania z ulicą Sienkiewicza. Na tym terenie od 1986 roku powstawało nowe osiedle bloków, tzw. osiedle Broniewskiego, i wraz z przybyciem nowych mieszkańców pojawiła się potrzeba opieki duszpasterskiej. Duszpasterzem został mianowany ks. Stefan Wyporski, dotychczasowy wikariusz parafii pod wezwaniem św. Rafała Kalinowskiego w Dąbrowie Górniczej.[singlepic id=45 w=320 h=240 float=right]
Pierwsza Msza Św. została odprawiona 1 września 1988 roku w istniejącym do dzisiaj domu prywatnym przystosowanym na potrzeby kaplicy a znajdującym się przy ulicy Szpitalnej 4. Warunki tam panujące były bardziej niż skromne. Dom składał się z dwóch pokoi o łącznej powierzchni 50 metrów kw. W tygodniu odbywały się tam lekcje katechezy, które obejmowały około 1500 dzieci, a także w tych samych pomieszczeniach po usunięciu stolików odprawiano Msze Święte. W niedziele Msze przez cały rok były odprawiane na dworze przy polowym ołtarzu.
Taka sytuacja trwała rok. Stanowisko ówczesnych władz było mało przychylne. Prezydent miasta i architekt miejski nie byli życzliwie nastawienia do planów powstania parafii. Decydowały względy ideowe. Mimo że warunki, w jakich uczyły się dzieci i w jakich odprawiano msze święte urągały wszelkim wymogom, wymiana korespondencji dotyczącej wskazania miejsca na budowę kościoła trwały prawie rok. Urząd nie uwzględniał stanowiska wikariatu, a proponowane przez miasto place ze względów duszpasterskich nie odpowiadały wspólnocie. W międzyczasie ksiądz biskup erygował parafię dekretem z dnia 28 kwietnia 1989 nadając parafii tytuł Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jako wotum wdzięczności za II Kongres Eucharystyczny, który odbywał się w 1987 roku.
[singlepic id=37 w=320 h=240 float=left] W ciągu pierwszego roku Wspomniana wymiana pism zakończyła się wskazaniem placu który znajdował się poza parafią. Wyglądał wręcz strasznie. Odgrodzony od osiedla całkowicie wielkim placem budowy, jaki tworzyły budowane szkoły i przedszkola był jednym wielkim wysypiskiem, i składowiskiem ziemi. Po uporządkowaniu placu, które odbyło się częściowo na koszt Urzędu Miasta, parafia przystąpiła do budowy kaplicy. Już w dzień wigilijny 24 grudnia 1989 roku ks. biskup ordynariusz pobłogosławił kaplicę, i erygował w niej drogę krzyżową. I znów ponad rok parafianie musieli dochodzić do kaplicy okrężnymi drogami, gdyż trwała budowa szkol i przedszkoli. Takie były skutki błędnej decyzji lokalizacyjnej. W roku 1991 parafia otrzymała wreszcie satysfakcjonującą lokalizację. Na potrzeby parafii została przekazana działka przy ulicy Żeromskiego 9. Wcześniej w tym miejscu znajdowały się kamienice, mieszczące między innymi biura budowy osiedla. Przez cały okres budowy kościoła księża pracujący w parafii zamieszkiwali w mieszkaniach znajdujących się w blokach.
W pierwszych latach istnienia parafii nieocenioną pomoc duszpasterską sprawował ksiądz prałat Stanisław Paras, emerytowany proboszcz parafii Strzemieszyce, który niemal w każdą niedzielę dojeżdżał z Domu Księży Emerytów w Czestochowie. Pomoc duszpasterską sprawowali również księża sercanie z kościoła w Sosnowcu – Środuli. Dużą pomoc okazywał również ksiądz Antoni Idasiak. W roku 1990 do pracy w parafii został skierowany ksiądz wikariusz Adam Rudnicki. Po roku jego miejsce zajął ksiądz Marek Łakomy.
Od 1991 roku trwały prace przy nowo wznoszonym kościele. Projekt kościoła został wykonany przez nieżyjącego już architekta inż. Zbigniewa Fagasa. Konstruktorem był inż. Krystian Błaszczok, a kierownictwo budowy objął pan Tadeusz Łuczyk. Plac został ogrodzony, i kolejno trwały prace przy fundamentach, a następnie przy murach świątyni. W 1998 została ukończona budowa budynku parafialnego z plebanią, świetlicą i salami służącymi celom duszpasterskim. [singlepic id=174 w=320 h=240 float=right]W kolejnym roku zakończyła się budowa konstrukcji dachowej oraz wykonano pokrycie dachu, budynek został wyposażony również w drzwi i okna. W dniu 8 maja 1999 roku w uroczystej procesji Najświętszy Sakrament został przeniesiony do nowej świątyni. Kościół znajdował się jeszcze w stanie surowym, jedynie w prezbiterium ściany zostały przykryte białym materiałem.
W maju 1999 roku przeprowadzone zostały w parafii Misje Święte, które przeprowadził ksiądz Kazimierz Rapacz. Pamiątką po dniach misji jest krzyż znajdujący się na zewnątrz świątyni, oraz nabożeństwa fatimskie, które w naszej parafii od tamtego czasu odprawiane są co roku od maja do października.
W kolejnych latach dzięki ofiarności wszystkich parafian oraz ich ciężkiej pracy budynek został wytynkowany wewnątrz. Następnie został położony sufit, wykonano posadzkę marmurową, oraz częściowo wykonano ławki. Ukoronowaniem prac była wykonana w 2004 roku budowa ołtarza głównego przedstawiającego ostatnią wieczerzę wykonanego przez pracownię rzeźbiarza Jana Funka.
Największym świętem naszej parafii był dzień 18 września 2005 roku. W tym dniu nasza nowa świątynia została uroczyście konsekrowana przez księdza biskupa Adama Śmigielskiego. Do uroczystości konsekracji wspólnota parafialna przygotowała się poprzez rekolekcje, które przeprowadził ksiądz Henryk Korzeniowski, salezjanin z Olsztyna. W dniu konsekracji składaliśmy Najwyższemu Bogu dziękczynienie za trud budowy kościoła, dziękowaliśmy za Jego błogosławieństwo w trudnych latach budowy. Ksiądz biskup Adam Śmigielski dziękował wiernym za trud budowy kościoła. W uroczystości brali udział zaproszeni goście – między innymi kanclerz diecezji sosnowieckiej ks. dr Czesław Tomczyk, dziekan dekanatu NMP Anielskiej – ks. Jan Leks, rektor sosnowieckiego seminarium duchownego – ks. Włodzimierz Skoczny, a także władze samorządowe i parlamentarne, między innymi wiceprezydent miasta Marian Nierychły, senator Wojciech Saługa, oraz radny sejmiku wojewódzkiego Czesław Żelichowski.
W sierpniu 2006 roku decyzją księdza biskupa Adama Śmigielskiego swoją posługę w naszej parafii zakończył ksiądz kanonik Stefan Wyporski, który został skierowany do parafii świętej Barbary w Sosnowcu. Jego następcą został mianowany ksiądz Andrzej Bil, który do naszej parafii przybył z parafii w Dobieszowicach.
W kolejnych latach zostały wykonane prace wewnątrz budynku parafialnego, zostało zakupione wyposażenie liturgiczne oraz wykonano meble w zakrystii oraz kancelarii.
W czerwcu 2011 roku nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku proboszcza naszej parafii. Ksiądz Andrzej Bil objął kolejną parafię w Jangrocie. Nowym duszpasterzem naszej parafii został ksiądz Antoni Nowak, który poprzednio był gospodarzem parafii w Bydlinie.
Liczba mieszkańców: 5 930
Do parafii należą:
Ulice: Chopina, Dąbrowskiego nr 28, 30, 32, 34, 36, 38, 42, 44, Łukasińskiego, Sienkiewicza – numery parzyste, Sobieskiego nr 35, 45, Żeromskiego
Święto patronalne (odpust parafialny):
Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
Z parafii pochodzą (kapłani, siostry i bracia zakonni):
ks. Andrzej Nackowski, ks. Adam Nackowski ks. Paweł Szczepanik
Strona internetowa: www.bozecialo.org